Słoń Elephant 2003

Kariera Gusa Van Santa to mieszanka skrajności – startował jako twórca fil¬mów niezależnych, a potem zaczął zbierać nominacje do Oscarów. Po tym, jak krytyka nie zostawiła suchej nitki na jego remake’u Psychola (1998) oraz mało kreatywnym Szukając siebie (2000), twórca skierował się ku radykalnemu mi- nimaiizmowi. Kontynuując to, co pokazał wfilmie Gerry (2002), w Słoniu odna¬lazł idealną równowagę pomiędzy treścią a formą.

Jak można ukazać koszmar wydarzeń, które rozegrały się 20 kwietnia 1999 roku w Columbine High School? Van Sant stroni od realizmu, unika też konkretów, sugerując, że coś takiego mogło się zdarzyć wszędzie. Kamera obiektywnym okiem ukazuje banalną szkolną codzienność. Przy dźwiękach Sonaty Księżycowej Beethovena widz obserwuje, jak jeden z uczniów opuszcza boisko i zmierza do klasy.To piękny, ale niepokojący widok.

Nieco później na ekranie pojawiają się dwaj zabójcy, a atmosferę filmu wypełnia przerażenie. Nie ma tu prostego uzasadnienia działań morderców, widz może jednak obserwować, jak dojrzewał w nich ten pomysł. Dzięki temu Słoń to błyskotliwa ocena otępiającego wpływu współczesnego życia na najmłodsze pokolenie.

USA (Fine Line Features) 81 min, kotor Produkcja: Dany Woif Scenariusz:
Gus Van Sant Zdjęcia: Harris Savides Obsada: Alex Frost, Eric Deulen, John Robinson, Elias McConnell, Jordan Taylor, Carrie Finklea, Nicole George, Brittany Mountain, Aiicia Miles, Kristen Hicks, Benny Dixon Festiwal Filmowy w Cannes: Gus Van Sant (reżyser – Złota Palma, film – Nagroda Francuskiego Systemu Edukacji Narodowej)